واژه‌شناسی
Clean Code
شاید برای شما هم پیش اومده باشه که بعد از چند ماه سراغ پروژه‌ای که خودتون نوشتید برید و حس کنید تقریباً هیچی ازش یادتون نیست. وقتی روی یه پروژه‌ی کوچیک، تنهایی کار می‌کنید، شاید اصلاً متوجه اهمیت کد تمیز نشید، ولی اگه همین پروژه بعداً نیاز به توسعه داشته باشه یا بخواید با یه تیم روش کار کنید، بدون کد تمیز، کارتون حسابی سخت میشه.
کد تمیز یعنی کدی که بشه راحت خوندش، فهمیدنش سخت نباشه و بشه بدون دردسر تغییرش داد؛ یعنی اسم متغیرها و توابع واضح باشه، از توابع و کلاس‌های کوچیک استفاده شده باشه، بی‌دلیل پیچیده یا تکراری نباشه؛ به طوری که بقیه‌ی توسعه‌دهنده‌ها بتونن به راحتی درکش کنن و تغییرش بدن.
بیشتر بدانیم:
Code Smell
یکی از راه‌هایی که می‌تونیم کیفیت کد رو افزایش بدیم، پیدا کردن نشونه‌های کد کثیف و بازنویسی اون‌هاست؛ که به این نشونه‌های Code Smell می‌گیم.
از طریق لینک زیر می‌تونید لیست تمام Code Smellها و نحوه‌ی برطرف کردنشون رو مطالعه کنید:
Refactor
به مرور زمان وقتی پروژه جلو میره، ناخواسته بخشی از کد کثیف میشه. به تمیز کردن کدهای کثیف، Refactor یا بازنویسی میگن.
بازنویسی باید به طور متداول و در فاصله‌های زمانی کوتاه انجام بشه. وگرنه بدهی فنی پروژه زیاد میشه و به مرور کار کردن روش سخت میشه. به طوری که برطرف‌کردن یه باگ ساده یا اضافه‌کردن یه فیچر کوچیک ممکنه ساعت‌ها یا روزها طول بکشه.
تو لینک زیر انواع و اقسام تکنیک‌های Refactor اومده. پیشنهاد می‌کنم روزنامه‌وار همشون رو بخونید تا گوشه‌ی ذهنتون باشه که چنین تکنیک‌هایی وجود داره. در آینده اگه لازم شد، می‌تونید برگردید و تکنیک مورد نیاز رو دقیق‌تر مطالعه کنید.